پدیدارشناسی

پدیدارشناسی نوعی روش تحقیق کیفی است که معادل لاتین فنومنولوژی به معنای شناخت است.

این تفکر در نیمه ی دوم قرن نوزدهم توسط ادموند هوسرل مطرح شده است.

هدف روش تحقیق پدیدارشناسانه، مطالعه این امر است که چطور پدیده انسانی در آگاهی و در شناخت تجربه می شود.

فنومولوژی نوعی روش تحقیق کیفی محسوب می شود چرا که با استفاده از مصاحبه عمیق، به دنبال این امر است که چگونه افراد معانی را برای پدیده های مختلف ایجاد می نمایند .

نکته کلیدی در این نوع روش تحقیق کیفی درگیری فرد در ایجاد معنا برای پدیده های اطراف خود است. زیرا فرد از نظر این روش جهان را با و از طریق دیگران تجربه می کند .

هدف فنومنولوژی، توصیف تجربیات زندگی به همان صورتی است که درزندگی واقع شده اند .

استرابرت و کارپنتر (2003) فنومنولوژی را عملی می دانند که هدف آن توصیف پدیده های خاص یا ظاهر چیزها یا تجربیات زندگی است.

کانون توجه فنومنولوژی تجریبات زندگی است. زیرا این تجربیات هستند که معنای هر پدیده را برای فرد می سازند. به فرد می گویند که چه چیز در زندگی او و نزد وی حقیقی است .

این نوع از روش تحقیق به دنبال نشان دادن جزئیات پدیده های مورد بررسی است تا پدیده را به نحوی که توسط فاعلان اجتماعی درک می شوند، نشان دهد .

فنومنولوژی سیستمی از تفسیر است که به ما کمک می کند تا خود و نیز روابط خود را با دیگران را درک کنیم.

فنومنولوژیستها معتقدند که جهان عرصه ادراکات ماست . این ادراکات اساس عمل ما را تشکیل می دهند.

پکیج آموزشی پدیدارشناسی (در حال آماده سازی)

سرفصل این دوره آموزشی:

-تعربف روش پدیدارشناسی و انواع آن

-تفاوت با روش های مشابه (روش تحلیل گفتمان و روش گراندد تئوری)

-مراحل اجرایی شامل:

-نحوه نوشتن عنوان در پدیدارشناسی

-تنظیم هدف کلی، اهداف جزیی و سوالات پژوهش

-جامعه و روش نمونه گیری

-ابزار و تنظیم سوالات مصاحبه

-روش تحلیل داده ها (روش ومن-روش اسمیت-روش کلایزی)

-نحوه نوشتن یافته ها

-نحوه بررسی اعتبار داده ها

-ملاحظات اخلاقی

جهت اطلاع بیشتر به مقالات حوزه ی پدیدارشناسی مراجعه فرمائید